รับของโจร กลอุบายที่ใช้ได้ผล ทุกยุคทุกสมัย

เรื่องราวที่มักเป็นข่าวคราวใหญ่โต สั่นสะเทือนวงการพระสงฆ์องค์เจ้าตลอดมา มักหนีไม่พ้น เรื่อง 3 ส. ได้แก่ สตรี สตางค์ สรรเสริญ และยุคนี้ ข่าวคราวที่กำลังเป็นข่าวเด่น ออกสื่อทุกวัน ก็คือ พระวัดพระธรรมกายถูกกล่าวหาว่ารับของโจร ซึ่งความจริง ก่อนหน้านั้นนี้ วัดพระธรรมกายก็ถูกกล่าวหามาสารพัดเรื่องราว ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ ไม่ได้ออกสื่อ จนถึงออกสื่อแค่วันสองวัน เช่น พระวัดนี้ใช้สบู่ก้อนละแสน ใช้จีวรผืนละล้านออกแบบจากช่างอีตาลี มีกุฏิหรูอลังการ ฯลฯ ไปจนถึงเรื่องใหญ่ ออกสื่อเป็นแรมเดือน เช่น บิดเบือนคำสอนในพระไตรปิฎก คดโกงที่ดิน จนกระทั่งล่าสุด คือ รับของโจร ฯลฯ

ในขณะที่ข่าวคราว การสร้างความดีของวัดพระธรรมกายสารพัดสารพัน แทบไม่เคยได้ยินออกสื่อ ไม่ว่าจะเป็นการตักบาตรพระพันรูป หมื่นรูป การช่วยเหลือ พระ ครู และทหารที่สี่จังหวัดภาคใต้ต่อเนื่องทุกเดือนมาเป็นสิบๆปี การช่วยเหลือผู้ประสบในเหตุต่างๆ เช่น น้ำท่วม แผ่นดินไหว การจัดบวชแสนรูป ตอบปัญหาธรรมทางก้าวหน้าแก่นักเรียนนิสิตทั่วประเทศ คืนคนดีสู่สังคม เป็นต้น

ผมได้ลองย้อนดูเรื่องราวในอดีตกาล ก็พบเห็นเรื่องราวที่คล้ายๆ แบบนี้เลย มีปรากฏในพระไตรปิฏกเช่นกัน โดยเฉพาะ กลอุบายรับของโจร นี่ใช้ได้ผลทุกยุคทุกสมัยเลยล่ะครับ เรื่องราวนี้ก็เป็นเรื่องของมโหสถบัณฑิต บุคคลที่มีทั้งคนรักและคนเกลียดอย่างมากนั้นเองครับ

ความรักและความเกลียดชังในตัวมโหสถนั้น มีมาตั้งแต่ท่านยังไม่เกิดเลยทีเดียว เมื่อพระราชาฝันไปว่า ในเมืองของพระองค์มีกองไฟใหญ่ 4 กองตั้งอยู่ที่ 4 มุม ต่อมามีกองไฟเล็กๆ เกิดขึ้นตรงกลาง จากนั้นกองไฟเล็กๆ นั้นก็ลุกโพลงแผ่ขยายไปทั่วทุกทิศ จนกลบรัศมีของกองไฟใหญ่ทั้ง 4 จนหมดสิ้น เมื่อพระองค์ให้ ราชบัณฑิตทำนายฝัน ราชบัณฑิตใหญ่ ทำนายว่า กองไฟทั้ง 4 กองหมายถึง ราชบัณฑิตคือ พวกตนทั้ง 4 ส่วนกองไฟตรงกลางหมายถึง บัณฑิตใหม่ ที่ต่อไปจะมีสติปัญญาสามารถเหนือล้ำกว่า พวกตนทั้ง 4 ขึ้นไปอีก

พระราชาได้ฟังก็รักเลย ส่วนราชบัณฑิตใหญ่ทำนายเสร็จก็เกลียดเลยเช่นกัน เพราะเจ้าหมอนี่ต่อไปจะเก่งกว่าพวกตน ชะตาชีวิตของบุคคลที่มีทั้งคนรักมาก และเกลียดมากไปพร้อมๆ กัน มักจะต้องเป็นแบบนี้ไปเสียทุกครั้ง ซึ่งในเวลาต่อมา เมื่อมโหสถถือกำเนิด และเจริญเติบโต พระราชาเป็นต้องส่งหัวข้อปัญหาประหลาดพิสดารไปให้แก้ไข และมโหสถก็สามารถแก้ไขได้ทุกครั้ง จนพระราชายิ่งรักยิ่งอยากจะนำตัวมารับใช้เดี๋ยวนั้นทันทีเลยทีเดียว

แต่ก็ถูกราชบัณฑิตใหญ่ หนึ่งในสี่ราชบัณฑิตคอยทัดทานไว้ เพราะยึดหลักในใจว่า “เจ้ามโหสถบัณฑิตนี้ กดไว้ให้ตกต่ำได้ก็กด หากกดไว้ไม่ได้ ก็ให้กำจัดในภายหลัง เพราะหากเติบใหญ่ จะเป็นภัยแก่พวกตน (ซึ่งคิดไปเอง)” วิธีกดให้ต่ำก็ไม่ยาก เช่นบอกพระราชาว่า มโหสถนี่ ยังเด็กอยู่เลย แก้ปัญหาได้ก็งั้นๆ ปัญหาก็ไม่ได้ยากอะไร สารพัดข้ออ้างที่จะยกมากดมโหสถเอาไว้ ช่างคล้ายๆ วัดพระธรรมกาย ที่ทำความดีอะไร ก็ถูกกดไว้ ออกสื่อออกมาได้นิดๆหน่อยๆ เป็นต้น

ครั้นเวลาผ่านไป มโหสถก็ยิ่งฉายแวว จนราชบัณฑิตทัดทานไว้ไม่ได้อีกต่อไป พระราชาก็รับเข้ามารับราชการในเมือง พอเข้ามาก็แสดงสติปัญญาสามารถบดบังราชบัณฑิตทั้ง 4 ตกกระป๋องไปเลย กลอุบายจึงเกิดขึ้น เมื่อราชบัณฑิตทั้ง 4 มาประชุมกัน หาอุบายกำจัดมโหสถให้พ้นทาง ด้วยอุบายชั้นเลิศ คือ คดีรับของโจร นั่นเอง ด้วยวิธีการ ก็เรียบง่ายแต่ได้ผล โดยต่างคนก็ต่างไปลักขโมยของสำคัญของพระราชา มาคนละชิ้น แล้วก็ออกอุบาย ให้คนใช้ทำทีเป็นนำสิ่งของเครื่องใช้ไปขายใกล้ๆ บ้านมโหสถ ซึ่งตอนนั้น มีเพียงภรรยาอยู่ดูแลบ้าน ตอนนั้น คนรับใช้ราชบัณฑิตเหล่านั้น ก็มาเร่ขายของแบบขายก็เหมือนไม่ขาย คือ เหมือนเตรียมให้เปล่าเลยทีเดียว โดยข้างในก็ยัดไส้ของโจรเอาไว้

ซึ่งภรรยาของมโหสถก็รับซื้อไว้ แต่จดบันทึกข้อมูลเรื่องราวเหตุการณ์ต่างๆไว้โดยละเอียด จากนั้น ราชบัณฑิตทั้ง 4 ก็ใช้กลอุบายแผนสอง คือ ออกสื่อใส่ความ ด้วยการแกล้งซักถามถึงของสำคัญของพระราชาที่ตนขโมยมา ว่ายังอยู่ดีหรือเปล่า พอพระราชาไปดูเห็นว่า ไม่อยู่ ก็ออกสื่อใส่ความต่อไปว่า ของเหล่านั้นไปอยู่ที่บ้านมโหสถเรียบร้อยแล้ว เพราะมโหสถคบคิดกับโจร รับของโจรไว้ครบถ้วนทั้ง 4 อย่างเลย

ซึ่งพระราชาแทนที่จะสงสัยว่า แล้วทั้ง 4 รู้ได้ไงว่าฝีมือมโหสถ ก็ไม่ได้สงสัยแต่ประการใด แต่กลับหลงกลตามอุบายของคนทั้ง 4 ทำให้มโหสถต้องหนีออกจากวังเป็นการด่วน ไปอยู่ชนบทชั่วคราว ตอนนั้น แม้ภรรยามโหสถมาเปิดเผยข้อมูล ว่านางจดบันทึกเหตุการณ์ตอนรับของโจรไว้ทุกอย่าง โดยที่ไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย แต่ก็ไม่เป็นผล พระราชาสั่งการให้จับมโหสถไปแล้ว ไม่อาจหวนคืนได้ ร้อนถึงเทวดาท่านมาช่วย เพราะไม่ได้ยินเรื่องราวดีๆ เป็นอรรถเป็นธรรมในวังหลายวัน เนื่องจากมโหสถหนีไปแล้ว จึงเนรมิตกายมาปรากฏ ถามปัญหา ขู่พระราชาว่า ถ้าตอบไม่ได้ อย่าหวังรอด ทำให้พระราชากลัวลนลาน ไปพึ่งราชบัณฑิตทั้ง 4 ก็ตอบไม่ได้ สุดท้ายต้องกลับไปง้อ มโหสถ ให้กลับคืนมาตอบปัญหาของเทวดาได้ ในที่สุด

เรื่องราวยังมีต่ออีกมาก แต่ขอเล่าพอสังเขปเพียงเท่านั้นนะครับ ตอนนี้ เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับวัดพระธรรมกาย จะกลายเป็นเหมือนมโหสถหรือไม่ หรือ บรรดาผู้มีใจเป็นธรรม ที่เปรียบเสมือนเทวดา จะเข้ามาช่วยเหลือไว้ได้ทันท่วงที ก็ต้องฝากผู้มีใจเป็นธรรมทุกคนไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ

พระไตรปิฎก มโหสถบัณฑิต
http://www.84000.org/tipitaka/atita10/jataka10.php?i=5